به بن بست زندگیم  رسیدم.بال پروازم نیز شکسته.در ابتدای جوانی طلب مرگ دارم

به خاطر دل پر احساسم.به خاطر عزیزانم که دست سرد و بی ترحم روزگار وجود پر مهر و محبت و گرمشان را از من دریغ کرد.
و من ماندم یه دنیا حسرت.روزگار ا
درد دلم دوایی جز مرگ نداره.
چه ساده از کنار فرصت ها گذشتم و فریب دروغها و دورنگی های زمانه خوردم.

گلایه ای نیست

 دلم ساده بود .در دنیایی که باید دلت از سنگ باشد

ثانیه ها میگذرد و همه چیز همان بوده که هست.ثانیه های پوچ.

میگویند مرگ سخت است. نه به سختی انتظارش

واسه مردنم باید رف تو صف

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: